ஜிம்மி ஜிப், அகேலா, ஸ்டெடி காம், ரெட் மற்றும் ஆவிட் எடிட்டிங்

ஜிம்மி ஜிப்



கடந்த 20 அண்டுகளில், உலக அளவில் திரைத் துறைக்கு உதவியாக பல உபகரணங்கள் உருவாக்கப் பட்டுள்ளன. முக்கியமாக ஒளிப்பதிவிற்க்கும், எடிட்டிங்குக்கும் உதவியாக பல கருவிகள் கண்டுபிடிக்கப் பட்டுள்ளன. ஜிம்மி ஜிப், அகேலா கிரேன் போன்ற உபகரணங்களால் வேண்டிய கோணங்களில் விரைவாக படமாக்கும் வசதி அதிகரித்துள்ளது. ரெட் ஒன் போன்ற நவீன கேமராக்கள் உபயோகிக்கப் படுவதால் காட்சிகளின் தரம் அதிகரிக்கிறது. நான் லீனியர் எடிட்டிங் முறையான ஆவிட் எடிட்டிங் போன்றவற்றால் படத் தொகுப்பு எளிதாகவும், விரைவாகவும் முடிகிறது. இந்த தொழில்நுட்பங்கள் ஹாலிவுட் மற்றும் மேற்கத்திய நாடுகளில் அறிமுகமான சில ஆண்டுகளுக்குள்ளேயேதமிழ்சினிமாவில் அறிமுகமாகிவிடுவது குறிப்பிடத்தக்கது.




ஜிம்மி ஜிப் /அகேலா கிரேன்

முன்பெல்லாம் டாப் ஆங்கிள் ஷாட் வேண்டுமென்றால் (எ.கா. கதாநாயகி வயல் வெளியிலோ அல்லது மழையிலோ ஆடும் போது மேலிருந்து அதன் சுற்றுப்புரத்தோடு காட்டும் காட்சிகள்) கிரேனில் காமிராவை வைத்து அதில் டெக்னீஷியன் உட்கார்ந்து (ஒளிப்பதிவு இயக்குனர் கோணம் வைத்தவுடன்) படமாக்குவார்கள். இதில் குறிப்பிட்ட உயரம் மட்டும் செல்லும் வசதி இருக்கும். பல சிக்கலான கோணங்கள் கடினம்.

உதாரணம்
தசாவதாரம் பட 12ஆம் நூற்றாண்டு காட்சியில் கேமரா கோபுரத்தின் மீது ஏறி, பின் கலசம் வழியாக படிப்படியாக இறங்கி தரைக்கு வந்து பின் யானை மீது வீற்றிருக்கும் குலோத்துங்க சோழனின் முகத்தில் போய் நிற்கும்.

முகுந்தா முகுந்தா பாடல் காட்சியில் கேமரா ராமானுஜ மடத்தின் மீது ஏறி பின் முற்றம் வழியாக இறங்கி வீட்டிற்க்குள் நுழைந்து அங்கே ஆடிக்கொண்டிருக்கும் சிறுமிகளிடம் போய் நிற்க்கும்.

இந்த மாதிரியான காட்சிகளை எளிதாக எடுப்பதற்க்கு ஜிம்மி ஜிப், அகேலா கிரேன் மாதிரியான உபகரணங்கள் உதவுகின்றன. நெம்புகோல் தத்துவத்தின் அடிப்படையில் இவை அமைக்கப்பட்டிருக்கும். சீ சா என சொல்லுவது இன்னும் பொருத்தமாக இருக்கும். சீ சாவின் ஒருமுனையில் கேமராவும், இன்னொரு முனையில் அதற்க்குரிய கன்ட்ரோலும் கவுண்டர் வெயிட்டும் இருக்கும். இந்த கன்ட்ரோலின் மூலம் கேமராவை விரும்புமாறு உபயோகிக்கலாம். காட்சிகளின் கோணம், போக்கஸ் ஆகியவை
சரியாக இருக்கிறதா என்பதை மானிட்டரில் பார்த்து சரி செய்து கொள்ளலாம்.
தற்போது ஜிராபி என்னும் கிரேனும் தமிழ்சினிமாவில் அறிமுகப்படுத்தப் பட்டுள்ளது.
ஸ்டெடி காம்

ஒருவர் ஓடும் காட்சி அல்லது, தூரத்தில் இருப்பவரை/பொருளை நோக்கி செல்லும் காட்சி போன்றவற்றை முன்னாட்களில் ட்ராலியை உபயோகப் படுத்தி எடுத்து வந்தார்கள். இம்மாதிரியான காட்சிகளில் டெக்னீஷியனின் திறமை முக்கிய பங்கு வகிக்கும். எவ்வளவு திறமையான டெக்னீஷியன் ஆனாலும் பிரேமில் ஷேக் வர வாய்ப்பு இருக்கும். ஆனால் ஸ்டெடி காமில் அதற்க்கான வாய்ப்பே இல்லை. அதனுள் உள்ள அமைப்பானது, ஒரு குறிப்பிட்ட தளத்தை ரெபெரென்ஸாக வைத்துக் கொள்ளும். கேமராவை தூக்கிக் கொண்டு வில்லன் பின்னாலோ,ஹீரோ பின்னாலோ ஓடினாலும் அதில் ஏற்படும் எந்த அதிர்வையும் தனக்குள் உள்ள மெக்கானிசம் மூலம் சமப்படுத்திக் கொள்ளும். எனவே எந்த வித குறைபாடும் இல்லாமல்
காட்சிகள் பதிவாகும். சேஸிங் காட்சிகளுக்கு இதன் தேவை மிக அதிகம்.

ரெட் ஒன்

இதைப் பற்றி கேபிள் ஷங்கர் ஏற்கனவே ஒரு அருமையான பதிவை இட்டுள்ளார். மார்கழி ராகம் திரைப்படத்தில் எட்டு ரெட் ஒன் கேமிராக்களை உபயோகித்து பி ஸி ஸ்ரீராம் ஒளிப்பதிவு செய்துள்ளார். இந்த செய்தி ரெட் ஒன் யூசர் போரத்தில் இடம்பெற்று மேலை நாட்டவருக்கும் மிக ஆச்சரியத்தை ஏற்படுத்தியுள்ளது. பிரசன்னா, சினேக நடிக்கும் அச்சமுண்டு அச்சமுண்டு படத்திலும் இந்த கேமரா பயன்படுத்தப் படுகிறது. இத்திரைப்பட இயக்குனர் அருண் வைத்தியநாதன் முன்பு தமிழ் வலைப்பதிவில் மிக ஆர்வமுடன்
இயங்கி கலக்கியவர். கமல்ஹாசனின் மர்மயோகிக்கும் இந்த கேமராவை உபயோகிக்க இருந்தார்கள்.

ஆவிட் எடிட்டிங்

89 களில் உலகில் அறிமுகமான இந்த நான் லீனியர் எடிட்டிங் தொழில் நுட்பம் 93ல் மகாநதி படத்தின் மூலம் தமிழ் திரையுலகில் நுழைந்தது. இது ஆரம்ப காலத்தில் செலவு பிடிக்கும் விஷயமாக இருந்ததால் பலரும் தயங்கினர். குறைந்தது ஒரு எடிட் ஷூட் அமைப்பதற்க்கு 50 லட்சத்துக்கு மேல் செலவானது. படமாக்கப்பட்ட காட்சிகளை ஒரு ஹார்ட் டிஸ்க்கில் சேமித்து வைத்து பின் நமக்குத் தேவையான காட்சிகளை விரும்பும் வரிசையில் எளிதாக தொகுத்துக் கொள்ளலாம். இந்த தொழில் நுட்பத்தையும் செலவு குறைவாக எளிதாக தமிழ் சினிமாவில் மாற்றியவர்கள் பாலாஜி, உருப்படாது நாராயணன் (பிரபல வலைப்பதிவர்), சேது பட எடிட்டர்களான ரகு-பாபு ஆகியோர். ஐந்து லட்சத்திற்க்கும் குறைவான செலவிலேயே இதை சாத்தியமாக்கினார்கள்.




தொழில்நுட்பம் எவ்வளவு வளர்ந்தாலும் அதை திரைப்படத்தின் சிறப்புக்கு உபயோகப் படுத்த தேர்ந்த இயக்குனர்களாலேயே முடியும்.
தசாவதாரம் 12 ஆம் நூற்றாண்டு தொடக்க காட்சிக்கு கமல் சொன்ன விளக்கம் " சைவம், வைனவம் எனப் பிரிந்து அடித்துக் கொள்ளும் சிறுபுத்திக் காரர்கள் என காட்சிப்படுத்தவே டாப் ஆங்கிளில் மனிதர்களை எறும்பு போல காண்பித்தோம்".

5Cs-கேமராக் கோணங்களின் வகைகள்:TYPES OF CAMERA ANGLES_Part_5

கேமராக்கோணத்தை மூன்று முக்கிய காரணிகள் தீர்மானிக்கின்றன. அவை


SUBJECT SIZE - படமாக்கும் பொருளின் அளவு
SUBJECT ANGLE - படமாக்கும் பொருளின் கோணம்
CAMERA HEIGHT - கேமரா உயரம்.


இதில் 'SUBJECT SIZE' மற்றும் 'SUBJECT ANGLE'-ஐப் பற்றி முந்தியக்கட்டுரைகளில் பார்த்தோம். இந்தக்கட்டுரையில் 'CAMERA HEIGHT'-ஐப் பற்றிப் பார்ப்போம்.


கேமரா உயரம் என்பது மிக முக்கியமான ஒன்று, ஒரு 'Subject'-ஐச் சார்ந்து கேமராவின் தூரமும், கோணமும் எந்த அளவிற்கு முக்கியமோ அதே அளவு முக்கியத்துவத்தை கேமராவை அமைக்கும் உயரத்திலும் கொடுக்கவேண்டும். இது பெரும்பாலும் பின்பற்றப்படுவதில்லை. அதாவது ஒரு நடிகனை படம் பிடிக்கிறோம் என்றால் லென்ஸ் எந்த உயரத்தில் இருக்கவேண்டும் என்பது கவனிக்கப்படவேண்டிய ஒன்று. நடிகனின் கண்ணுக்கு நேராக இருக்கவேண்டும் என்பது மிக ஆதாரமான பொது விதி. நடிகன் நிற்கும் போது கேமரா அந்த உயரத்தில் நிறுத்தப்படவேண்டும், அதேபோல் நடிகன் உட்கார்ந்து இருக்கும் போது கேமராவும் உயரம் குறைக்கப்பட்டு அவன் கண்ணின் நேர் கோட்டில் அமைக்கப்படவேண்டும். ஆனால் சில ஒளிப்பதிவாளர்கள் தங்களின் உயரத்திற்கு சவுகரியமாக கேமராவின் உயரத்தை அமைத்துக்கொள்கிறார்கள். 'subject'-இன் உயரத்தை அவர்கள் கணக்கில் எடுத்துக்கொள்வதே இல்லை. 




 Artistic, Dramatic மற்றும் Psychological தொடர்பான அனுகுமுறையை கேமராவின் உயரத்தை மாற்றியமைப்பதின் மூலம் ஏற்படுத்த முடியும். பார்வையாளனின் கவனமும் பங்குபெறலும் மறுவினையும் படமாக்கப்படும் பொருளைச்சார்ந்து கேமராவின் உயரம் அமைத்தலில் மாற்றி அமைக்க முடியும். அதாவது அவன் செயலை நேராகப் பார்க்கிறானா அல்லது கிழே இருந்தா, உயரே இருந்தா என்பதைப்பொருத்து பார்வையாளனின் புரிதல் மாறுபடும்.

LEVEL ANGLE: பார்வையாளனின் பொது உயரத்தில் இருந்தோ அல்லது நடிகனின் கண்களுக்கு நேரான உயரத்திலோ கேமராவை வைத்து படமாக்கப்படும். இப்படி நேர்கோணத்தில் எடுக்கப்படும் ஷாட்டுகள் மேல் நோக்கியோ அல்லது கீழ் நோக்கியோ அமைக்கப்படும் கோணத்தைவிட குறைந்த கவனத்தையே பெறுகின்றன. எப்போதெல்லாம் ஒரு சராசரி பொது ஷாட்ஸ் எடுக்கப்படவேண்டுமோ அப்பொதெல்லாம் LEVEL ANGLE ஷாடாக எடுக்கவேண்டும், ஏனெனில் LEVEL ANGLE ஷாட்டானது பிம்பத்தில் எந்தவித மாறுபாட்டையும்(distort vertical) ஏற்படுத்தாது, அதனால் சுவர்கள், கட்டிடங்கள் மற்றும் பொருட்கள் உண்மையாக இருக்கும். Objective shots வகையில் பார்வையாளனின் பார்வையாக எடுக்கப்படும் ஷாட்டுகள் ஒரு சராசரி மனிதனின் உயரத்திலிருந்து எடுக்கப்படவேண்டும். அதாவது ஐந்து முதல் ஐந்தரை அடி உயரத்தில் கேமரா வைக்கப்படவேண்டும்.  


ஒரு நடிகனின் குளோசப் ஷாட் என்பது அவன் நின்றிருந்தாலும் சரி உட்கார்ந்திருந்தாலும் சரி அவன் கண்ணின் மட்டத்திலிருந்து எடுக்கப்படவேண்டும். அப்போதுதான் பார்வையாளன் நடிகனை கண்ணோடு கண் பார்க்கமுடியும். கண்ணோடு கண் பார்த்துப் பேசுவதில் கிடைக்கும் உணர்வை நான் உங்களுக்கு சொல்லவேண்டியது இல்லை. அதனால் அது 'லாங் ஷாட்டோ', 'மிட் ஷாட்டோ' அல்லது 'குளோசப் ஷாட்டோ' எதுவாகிருந்தாலும் கேமராவை நடிகனின் கண் மட்டத்திற்கு அமைத்து படம் பிடிக்கவேண்டும். 

Point-of-view ஷாட்ஸ் எடுக்கும் போது இரு நடிகர்களின் உயரத்தைப் பொருத்து கேமராவின் உயரம் அமைக்கப்படும். ஒரு நடிகன் நின்று கொண்டும் அடுத்தவன் உட்கார்ந்துக்கொண்டும் இருப்பதாக இருந்தால், அவர்களின் உயரம் சார்ந்து Point-of-view ஷாட்ஸ் எடுக்கப்படும். உட்கார்ந்து இருக்கும் நடிகனின் பார்வையாக எடுக்கும் போது உட்கார்ந்து இருக்கும் உயரத்திலும், நிற்பவனின் பார்வையாக இருந்தால் நிற்கும் உயரத்திலும் கேமராவின் உயரம் அமைக்கவேண்டும்.


Subjective குளோசப்பில் நடிகன் கேமராவின் லென்ஸை நேரடியாக பார்க்கும் ஷாட்டை அப்படி பார்க்கப்படும் நபரின் உயரத்திலிருந்தே எடுக்கவேண்டும். அதாவது ஒரு நடிகன் தன் சக நடிகனை பார்ப்பதை Subjective close-up ஷாட்டாக எடுக்கும் போது சக நடிகனின் இடத்தில் கேமராவை வைத்து படமாக்கும் போது அந்த நடிகனின் உயரத்திலேயே கேமராவின் உயரம் இருக்கவேண்டும். அப்படி இல்லாமல் கேமராவின் உயரம் மாற்றி அமைக்கப்பட்டு , லென்ஸைப் பார்க்க மேலாகவோ அல்லது கீழாகவோ சக நடிகன் பார்க்கும்படி எடுத்தால் அது பார்வையாளனிடம் ஒரு அந்நியத்தன்மையை(awkward relationship) ஏற்படுத்தும். Subjective-வாக காட்டப்படும் நடிகனின் நிலையை எப்போதும் அவன் கண் மட்டத்திலேயே(eye-to-eye) கேமராவை வைத்துக் காட்டப்படவேண்டும். அதாவது பார்வையாளன், நடிகன் நின்றால் நின்றும், உட்கார்ந்தால் உட்காரவும் வேண்டும்.


சில சமங்களில் நடிகனின் முகவெட்டைப் பொருத்து, அதிலிருக்கும் சில குறைகளை நிவர்த்தி செய்வதிற்காக கேமராவின் உயரத்தை சிறிது மாற்றம் செய்து 
Subjective குளோசப் ஷாட்டை எடுக்கலாம். ஆனால உயரம் சார்ந்த கோணமும் அந்த உணர்வும் மாறாமல். அதாவது உட்கார்ந்து இருக்கும் ஒரு நடிகனை நின்றிருக்கும் ஒரு நடிகன் பார்ப்பதாக எடுக்கும் போது கேமராவை நிற்கும் உயரத்தில் வைத்து எடுத்தால் உட்கார்ந்திருக்கும் நடிகனின் கண்கள் சரியாக தெரியாமலிருந்தால்(காரணம்: அந்த நடிகருக்கு கண்கள் உள்ளே ஒடிங்கி இருக்கிறது) கேமராவின் உயரத்தை கொஞ்சம் குறைத்து படமாக்கலாம், ஆனால நிற்கு நடிகனின் பார்வையாக இருப்பதனால் கேமராவின் உயரம் அந்த உணர்வை தரும்விதத்தில் உயரம் இருக்கவேண்டும்.  


LEVEL ANGLE-லில் எடுக்கப்படும் ஷாட்டானது LOW ANGLE அல்லது TOP ANGLE-லில் எடுக்கப்படும் ஷாட்டைவிட குறைந்த ஆர்வத்தையே தூண்டினாலும், அது குளோசப் ஷாட் எடுப்பதிற்கும் ஒரு காட்சியை ஒரு பொது சராசரி உயரத்திலிருந்து(Eye-level) பார்ப்பதிற்கும் உதவுகிறது. Eye-level ஷாட்டுகள் ஒரு reference ஷாட்டாகவும் நம்பகத்தன்மையையும் கொடுக்கின்றன, ஏனெனில் பார்வையாளனும் அந்த காட்சியில் பங்கு பெற்று பார்ப்பதாக உணருகிறான்.


சில சமயங்களில் ஒரு Angle shot -ஐ விட ஒரு LEVEL ANGLE ஷாட்ஸ் மிகுந்த உணர்ச்சியைத் தூண்டுகின்றன. உதாரணமாக ஒரு வாகனம் கேமராவை நோக்கி வேகமாக வருவதைப்போல் படமாக்கும் போது அது பார்வையாளனை மோத வருவதாக நினைக்கத்தூண்டுகிறது. வாகனம் போத வரும் நடிகனின் இடத்தில் பார்வையாளன் தன்னை நிறுத்தி அதை தன் மேல் மோதுவதாக உணருகிறான். காரணம், பிம்பத்தில் ஏற்படும் வேகமான பெரிதாக்கம்(speed, increase in image size) மற்றும் subjective treatment.


அதேபோல் கருவிகளைக் காட்டும் போது LEVEL ANGLE-லில் காட்டுவது முக்கியம். ஏனெனில் அப்போதுதான் அந்த கருவிகளின் உண்மையான அமைப்பைத் தெரிந்துக்கொள்ள முடியும்.


.........................


இந்த கட்டுரையில் எப்போதெல்லாம் கேமராவின் உயரத்தை LEVEL ANGLE-லில் வைத்து எடுக்கவேண்டும் என்பதை விவரித்துள்ளேன். வேண்டுமானால் நன்றாக இன்னொறு முறை படித்து புரிந்துக்கொள்ளுங்கள். இது ரொம்ப முக்கியமானது ஏனெனில் நாம் காரணமே இல்லாமல் Low Angle/Top Angle பயன்படுத்துகிறோம். ஆனால் அப்படி எடுக்க கூடாது என்று காரணத்தோடு இந்த விதிகள் சொல்லுகிறது. 


HIGH ANGLE மற்றும் LOW ANGLE எப்போதெல்லாம் பயன்படுத்தவேண்டும் என்பதை அடுத்தக் கட்டுரையில் விவரிக்கிறேன்.




முந்தையக் கட்டுரையில் கேட்கப்பட்டக் கேள்விக்கான பதில்கள்:


1. ஏன் முப்பரிமாணத்தன்மை வெளிப்படும் விதத்தில் கேமராக்கோணம் அமைக்கவேண்டும்?
உலகில் நாம் பார்ப்பவை அனைத்தும் முப்பரிமாணத்தன்மை கொண்டவை, மனிதன், அறை, மரச்சாமான்கள், தெரு என எல்லாம் பொருள்கலும் முப்பரிமாணத்தன்மை உண்டு. ஒரு காகிதம் கூட முப்பரிமாணத்தன்மைக் கொண்டது, உயரம் அகலம் மற்றும் தடிமன் கொண்டது.  நாம் கண்களினால் அப்படித்தான் பார்க்கிறோம். height, width and depth ஆகியவை முப்பரிமாணங்கள் எனப்படுகிறது. ஆகவே இருப்பரிமாண படச்சுருளில் முப்பரிமாணப் பிம்பங்களை உருவாக்க வேண்டும்.


2. முப்பரிமாணத்தன்மையை கொண்டுவர பயன்படும் சில வழிமுறைகளை கூறுக? அல்லது எந்த விதங்களில் ஒரு ஒளிப்பதிவாளன் முப்பரிமாணத்தை கொண்டுவரமுடியும்?
ஒளியமைப்பு, கேமராக்கோணம், கேமரா மற்றும் நடிகர்களின் நகர்வு, லென்சை தேர்ந்தெடுத்தல் என பல தொழில்நுட்ப உதவிகளைக்கொண்டு முப்பரிமாணப்பிம்பத்தைக் கொண்டுவரமுடியும். 


இந்தக் கட்டுரைக்கான கேள்வி:


1.  CAMERA HEIGHT - கேமரா உயரம் என்பதை நீங்கள் எப்படி புரிந்துக்கொள்கிறீர்கள்?

5Cs-கேமராக் கோணங்களின் வகைகள்:TYPES OF CAMERA ANGLES_Part_6

 

கேமராக்கோணத்தை மூன்று முக்கிய காரணிகள் தீர்மானிக்கின்றன. அவை


SUBJECT SIZE - படமாக்கும் பொருளின் அளவு
SUBJECT ANGLE - படமாக்கும் பொருளின் கோணம்
CAMERA HEIGHT - கேமரா உயரம்.


இதில் 'SUBJECT SIZE' மற்றும் 'SUBJECT ANGLE'-ஐப் பற்றிய கட்டுரைகளுக்கு சொடுக்கவும். 


அதேபோல் 'CAMERA HEIGHT'-ஐப் பற்றிய முந்தியக் கட்டுரையில் 'LEVEL ANGLE' பற்றிப் பார்த்துவிட்டோம், இந்தக்கட்டுரையில் 'HIGH ANGLE' பற்றிப் பார்ப்போம்.

HIGH ANGLE- 'ஹை ஆங்கிள்' என்பது கேமரா கீழ்நோக்கித் திருப்பப்பட்டு எடுக்கப்படும் கோணத்தைக் குறிக்கிறது. அதாவது கேமரா மேடான இடத்திலோ அல்லது உயரமான இடத்திலோ வைத்து படமெடுக்கவேண்டும் என்பதில்லை. கேமரா எந்த உயரத்தில் வேண்டுமானாலும் வைக்கப்படலாம். கேமராவை 'tilte down' செய்து எடுக்கப்படும் எந்த ஷாட்டும் 'High Angle' ஷாட் எனப்படும். 


சில சமயம் கேமரா ஒளிப்பதிவாளனின் 'eye-level' விட குறைந்த உயரத்தில் வைக்கப்பட்டு சிறிய பொருளைப் படம் பிடிக்க கீழ்நோக்கி திருப்பப்பட்டு படம் பிடிக்கப்படும், இதுவும் 'High Angle' ஷாட் எனவே அழைக்கப்படும். 

படம் பிடிக்கப்படும் பொருளின் உயரத்தோடு சம்பந்தப்படுத்திதான் கேமராவின் கோணம் என்பதைப் பொருள் கொள்ளவேண்டும். ஒரு உயரமான கட்டிடத்தின் சன்னல் வழியாக வெளிப்புறத்தைப் பார்க்க கேமரா சராசரி 'eye-level' அமைக்கப்பட்டிருக்கலாம், கீழ்நோக்கி சிறிதளவாக திருப்பட்டிருந்தாலும் அந்த ஷாட்டை 'High Angle' ஷாட் என்றே கொள்ளவேண்டும். கேமரா சிறிதளவாகவோ அல்லது முழுமையாகவோ கீழ்நோக்கி திருப்பப்பட்டு (tilted downward) படமாக்கப்படும் எந்த ஷாட்டும் 'High Angle' ஷாட் என்றே அழைக்கப்படுகிறது.  

ஒரு 'High Angle' ஷாட் தொழில்நுட்பரீதியாகவோ, மனோத்தத்துவரீதியாகவோ அல்லது கதையின் போக்கிலோ அமைக்கப்பட்டிருக்கலாம். ஒரு நிகழ்வை மேலிருந்து பார்க்கும் போது, பார்வையாளன் நிகழம் செயலை முழுமையாகப் பார்க்கமுடிகிறது. அதனால் பார்வையாளனின் முழு ஈடுபாட்டையும் பெறமுடிகிறது. மேலும் தொழில்நுட்பரீதியில் அந்த செயல் நடைபெறும் முழு பரப்பளவையும் 'in depth in sharp focus'-இல் வைக்கமுடிகிறது.  

ஒரு இராணுவ அணிவகுப்பு, நீண்டு விரியும் இரயில்பாதை, அடர்ந்த காடு, மலை முகடுகள், தொழிட்சாலை வளாகம், விமானத்தளம், கோல்ஃப் மைதானம் அல்லது கட்டுமானப்பணிகள் நிகழும் தளம் என பரந்துவிரிந்த நிலப்பரப்புகளைக் காட்ட 'High Angle' ஷாட் நன்குப் பயன்படும். உயரத்திலிருந்துப் பார்க்கவைக்கப்படும் போது பார்வையாளனுக்கு அந்த இடத்தின் புவியியல் சார்ந்த புரிதல் ஏற்படுகிறது. கீழ்நோக்கிய பார்வை ஒரு வரைப்படத்தைப் பார்ப்பதைப்போன்ற உணர்வைக்கொடுக்கிறது.

நீண்ட பரப்பளவில் நிகழும் நிகழ்வுகளைக் காட்ட 'High Angle' ஷாட் பயன்படும். உதாரணமாக கால்பந்தாட்ட விளையாட்டு, பறவைகளின் இடமாற்றம் அல்லது இராணுவ அணிவகுப்பு. இவற்றை 'level or low angle' ஷாட்டாக எடுத்தால் முன்னால் நிகழும் செயல்கள்(foreground action) மட்டும்தான் பார்க்கமுடியும். அதுவே மேலிருந்துப் படமாக்கும்போது அந்த நிகழ்வின் முழு பரிமாணத்தையும் பார்க்கமுடியும். முற்பகுதியிலிருந்து கடைசிவரை ஒரே ஷாட்டிற்குள் கொண்டுவர 'High Angle' ஷாட்டால் மட்டுமே முடியும்.


கேமராவின் உயரத்தை உயர்த்தி கீழ்நோக்கி திருப்பப்பட்டு படமாக்கும் போது லென்ஸின் 'depth of
field'-ஐக் குறைத்து முழுப்பரப்பளவையும் 'focus'-இல் வைக்கமுடியும். சமதளத்திலிருந்து எடுக்கப்படும் 'level angle shot'-ஐ விட உயரத்திலிருந்து எடுக்கப்படும் 'High Angle' ஷாட்டில் மொத்தப் பரப்பளவும் அதிக 'focus'-இல் இருக்கும். அதாவது முற்புறக் காட்சிக்கும் பின் புறக்காட்சிக்கும் அதிக 'focus' வித்தியாசம் இருக்காது. 

'High Angle' ஷாட், ஒரு நடிகனின் அல்லது பொருளின் உயரத்தைக் குறைத்துக்காட்டும். ஒரு உயரமான நடிகன் குள்ளமான நடிகனை குனிந்துப்பார்க்கும் படியான 'Subjective' கேமரா ஷாட் பார்வையாளனை உயரத்தில் வைக்கிறது, அதனால் குனிந்து குள்ளமான நடிகனைப் பார்க்கும் போது அவனைவிட தான் உயர்ந்தவன், மேண்மையானவன் என்ற எண்ணத்தை ஏற்படுத்துகிறது. அதாவது கதாப்பாத்திரத்தின் ஆளுமையை பொருத்து 'High Angle' ஷாட்டைப் பயன்படுத்தலாம். ஒரு தோல்வியடைந்த மனிதனை அல்லது சூழ்நிலையாலையோ, இயற்கையினாலையோ தாழ்ந்தவன் என்றவிதத்தில் ஒரு கதாப்பாத்திரத்தை காட்ட கேமராவை உயரமான இடத்தில் வைத்தும், 'wide-angle lens'-ஐப் பயன்படுத்தியும் அவன் உருவத்தை சிறிது படுத்துவதின் மூலம் சிறப்பாகக் வெளிப்படுத்த முடியும்.

விரைவாக நிகழும் செயல்களைக் காட்ட 'High Angle' ஷாட் பயன்படும். உதாரணமாக குதிரைப் பந்தயம், கார் பந்தயம் அல்லது ஓட்டப் பந்தயம். ஏனெனில் மேலிருந்துப் பார்ப்பதினால் வேகம் குறைந்ததைப்போன்று தோன்றும், காரணம் ஒரு புள்ளிலிருந்து அடுத்தப்புள்ளிக்கு செல்லவதைப் முழுமையாகப் பார்க்கமுடியும். இதையே ஒரு 'level shot'-ஆக எடுத்தால் ஒரு புள்ளியை நொடியில் வேகமாக விரையும் குதிரை/வீரன் கடந்துச்சென்றுவிடுவான், அதனால் அந்த காட்சியை நாம் முழுமையாகக் காண அந்த ஷாட்டை 'slow motion'-இல் எடுக்கவேண்டிவரும். அதைவே 'High Angle' ஷாடாக எடுத்தால் நம்முடைய பார்வைப் பரப்பு அதிகமாக இருப்பதினால் அந்த காட்சியை முழுமையாகக் காண முடியும்.  


'High Angle' ஷாட் என்பதை கதை நடக்கும் இடத்தை பார்வையாளனுக்கும் அறிமுகப்படுத்தவும் அதன் முழுப் பரப்பளவைப் புரிந்துக்கொள்ளவும் அழகியல் சார்ந்த வெளிப்பாடாகவும் மேலும் திரை நடிகனோடு பார்வையாளனின் ஈடுபாட்டை ஏற்படுத்தவும் பயன்படுத்தலாம். 

'Low Angle' ஷாட்சைப் பற்றி அடுத்தக்கட்டுரையில் பார்ப்போம்.




முந்தையக் கட்டுரையில் கேட்கப்பட்டக் கேள்விக்கான பதில்கள்:


1.  CAMERA HEIGHT - கேமரா உயரம் என்பதை நீங்கள் எப்படி புரிந்துக்கொள்கிறீர்கள்?
கேமரா உயரம் என்பது, கேமரா எந்த உயரத்தில் வைக்கப்பட்டு படமாக்கப்படுகிறது என்பதைக் குறிக்கிறது. கேமராவின் உயரம் என்பது படமாக்கப்படும் பொருளின் உயரத்தோடு சம்பந்தப்பட்டது. சம்பந்தப்பட்ட காட்சி அல்லது பொருளைச் சார்ந்து கேமராக் கோணம் அமைக்கப்பட வேண்டும். அப்போதுதான் அந்த காட்சியின் முழுமையான புரிதல் ஏற்படும். அதனால் கேமராக்கோணம் என்பதும் அதைச்சார்ந்து மாறுபடும். அதாவது உயரம் மாற கோணம் மாறுகிறது. எனவே கேமராக்கோணம் அமைத்தலில் கேமராவின் உயரமும் முக்கியம் என்பதைப் புரிந்துக்கொள்கிறேன்.

5Cs-கேமராக் கோணங்களின் வகைகள்:TYPES OF CAMERA ANGLES_Part_4

கேமராக்கோணத்தை மூன்று முக்கிய காரணிகள் தீர்மானிக்கின்றன. அவை


SUBJECT SIZE - படமாக்கும் பொருளின் அளவு
SUBJECT ANGLE - படமாக்கும் பொருளின் கோணம்
CAMERA HEIGHT - கேமரா உயரம்.


இதில் 'SUBJECT SIZE'-ஐப் பற்றி முந்தியக்கட்டுரையில் பார்த்தோம். இந்தக்கட்டுரையில் 'SUBJECT ANGLE'-ஐப் பற்றிப் பார்ப்போம்.




எல்லாம் பொருள்கலும் முப்பரிமாணத்தன்மை கொண்டவை. ஒரு காகிதம் கூட முப்பரிமாணத்தன்மைக் கொண்டது, உயரம் அகலம் மற்றும் தடிமன் கொண்டது. உலகில் நாம் பார்ப்பவை அனைத்தும் முப்பரிமாணத்தன்மை கொண்டவை, நாம் கண்களினால் அப்படித்தான் பார்க்கிறோம். உயரம், அகலம் மற்றும் தடிமன் (height, width and depth). ஆகியவை முப்பரிமாணங்கள் எனப்படுகிறது. மனிதன், அறை, மரச்சாமான்கள், தெரு என எல்லாம் முப்பரிமாணத்தன்மைக்கொண்டவைகள். ஒரு ஒளிப்பதிவாளனின் வேலை, இருப்பரிமாண படச்சுருளில் முப்பரிமாணப் பிம்பங்களை உருவாக்குவது. ஒளியமைப்பு, கேமராக்கோணம், கேமரா மற்றும் நடிகர்களின் நகர்வு, லென்சை தேர்ந்தெடுத்தல் என பல தொழில்நுட்ப உதவிகளைக்கொண்டு அவர் முப்பரிமாணப்பிம்பத்தை உருவாக்குகிறார். 

இன்னொறுப் பக்கத்தைப்பார்க்க முடியவில்லை

'threequarter angling'

பொருளின் ஒரு பக்கத்தை மட்டும் பார்க்கும் போது அந்தப்பொருளின் முழு பரிமாணமும் தெரிவதில்லை. ஒரு நடிகனின் முகத்தை பக்கவாட்டில்(profile) கம்போஸ் செய்யும் போது அவன் முகத்தின் அடுத்தப்பக்கம் தெரிவதில்லை. இந்த வகை பிம்பங்களை 'flat'-ஆன பிம்பங்களாக பார்க்கப்படுகிறது. அதுவே 'threequarter angling' முறையில் கேமராக்கோணத்தை கொஞ்சம் நகர்த்தி அமைத்தால் அவன் முகத்தின் முழுதன்மையும் காணமுடியும். அதேப்போல் ஒரு கட்டிடத்தின் முப்பரிமாணத்தன்மையை அறிய கேமராக்கோணத்தை சரியாக அமைக்கவேண்டும், இல்லை எனில் அந்த கட்டிடம் வெறும் அட்டையில் செய்து வைத்திருந்ததைப்போல் இருக்கும். இதை தவிர்ப்பதற்கு கேமராக்கோணத்தை அமைக்கும் போது அந்தப்பொருளோடு சார்ந்து சரியான கோணத்தை தேர்ந்தெடுக்கவேண்டும்.  

கதைக்கு 'flat'-ஆன தன்மை தேவைப்பட்டால் ஒழிய, ஒரு ஒளிப்பதிவாளன் எப்போதும் கேமராக்கோணத்தை படமாக்கும் பொருளின் அல்லது இடத்தின் முப்பரிமாணத்தன்மையை வெளிப்படுத்தும் படியான கோணத்திலேயே அமைக்கவேண்டும். அதாவது 45டிகிரி கோணத்திலோ அல்லது 'three-quarter angle' முறையில் அமைக்கவேண்டும். அப்படி அமைக்கும் போது இரண்டு அல்லது மூன்று தளங்கள்(surfaces) தெரியும், மேலும் converging lines உருவாகி காட்சிக்கு 'perspective' கிடைக்கும். 

இந்த 'perspective' என்பது வேறு ஒன்றும் இல்லை, நீங்கள் ஒரு கட்டிடத்தைப் நேராக நின்று பார்க்கும் போது அதன் உயரம், அகலம் தெரிகிறது, அதுவே கொஞ்சம் நகர்ந்து நின்று பார்த்தால் அதன் side view மூலம் அது எந்தனை தூரம் நீண்டு இருக்கிறது என்பதையும் பார்க்க முடியும் அல்லவா, அதைத்தான் 'perspective' என்கிறார்கள். இதை நீங்கள் உங்கள் வீடு, தெரு, மேசை, நபர் என எல்லாவற்றிலும் பொருத்திப்பார்க்கலாம். அதாவது ஒரு பொருளின் அல்லது நபரின் இரண்டுக்கும் மேற்பட்ட பக்கங்களைப் பார்ப்பது. நாம் இரண்டு கண்கள் கொண்டவர்கள் என்பதினால், அந்த இரண்டு கண்களும் இடைவெளி விட்டு அமைந்திருப்பதினாலும் இயல்பாகவே நம்மால் அப்படி முப்பரிமாணத்தன்மையில் பார்க்க முடிகிறது. ஆனால் கேமராவில் ஒரு லென்ஸ் இருப்பதினாலும், படச்சுருள் என்பது இரு பரிமாணத்தன்மைக்கொண்டது என்பதினாலும் நாம் கேமராக்கோணம் அமைத்தலில் இந்த முப்பரிமாணத்தைக்கொண்டு வரவேண்டியதாக இருக்கிறது.

உயரம், அகலம்

முப்பரிமாணத்தன்மை

Perspective

ஒரு பொருளின் தன்மைகேற்ப கோணத்தை தேர்ந்தெடுக்க வேண்டியாதாக இருப்பதினால் இதை SUBJECT ANGLE - படமாக்கும் பொருளின் கோணம் என்கிறோம். 
அடுத்தக்கட்டுரையில் CAMERA HEIGHT - கேமரா உயரம் - அதாவது கேமரா வைக்கவேண்டிய உயரம் பற்றிப்பார்ப்போம்.

முந்தையக் கட்டுரையில் கேட்கப்பட்டக் கேள்விக்கான பதில்கள்:


1.EXTREME LONG SHOT-க்கும் LONG SHOT-க்குமான வித்தியாசம் என்ன?
ஒரு காட்சி நடக்கும் முழு இடத்தையும் அதன் சுற்றுவட்டாரத்தையும் காட்டுவதற்கு 'எக்ஸ்டிரீம் லாங் ஷாட்(ELS)' பயன்படுத்தப்படும்.


2.Follow shot/Tracking Shot-க்கும் Pan shot-க்குமான வித்தியாசம் என்ன?


Follow shot or a Tracking shot: கேமரா நடிகனின் நகர்வுக்கு ஏற்ப பக்கவாட்டில்/நேராக/பின்புறமாக நகர்ந்து படம் பிடிப்பது.


Pan Shot:பேன் ஷாட்: கேமரா நகராமல், வலமிருந்து இடமாகவோ அல்லது இடமிருந்து வலமாகவோ நகரும் நடிகனை படம் பிடிக்க கேமராவை பக்கவாட்டில் திருப்பி(Panning) அவனை தொடரவேண்டும், இந்த வகையான ஷாட்டை 'பேன் ஷாட்' என்கிறோம். பேன்(Pan) செய்து இடத்தையும் காட்டலாம். 


இந்தக் கட்டுரைக்கான கேள்விகள்:


1. ஏன் முப்பரிமாணத்தன்மை வெளிப்படும் விதத்தில் கேமராக்கோணம் அமைக்கவேண்டும்?
2. முப்பரிமாணத்தன்மையை கொண்டுவர பயன்படும் சில வழிமுறைகளை கூறுக? அல்லது எந்த விதங்களில் ஒரு ஒளிப்பதிவாளன் முப்பரிமாணத்தை கொண்டுவரமுடியும்?

5Cs-கேமராக் கோணங்களின் வகைகள்:TYPES OF CAMERA ANGLES_Part_3

ELS

கேமராக்கோணம் என்பது லென்சைக்கொண்டு பார்க்கப்படும் பரப்பளவு(Area) மற்றும் பார்வைக்கோணத்தை(View point) தீர்மானிப்பது என்றுப் பார்த்தோம்.  கேமராவை வைக்குமிடம் பொருத்தும் லென்ஸின் ஃபோக்கல் லெந்த்தைப் பொருத்தும் பார்வையாளன் எவ்வளவு பரப்பளவு பார்க்கிறான் என்பதையும் எங்கிருந்துப் பார்க்கிறான் என்பதையும் தீர்மானிக்கிறோம். கேமராக்கோணத்திற்கும் பார்வையாளனுக்குமான உறவை நினைவில் கொள்ளவேண்டியது மிக முக்கியம். ஒவ்வொறு தடவையும் கேமரா இடம் மாறும் போதெல்லாம் பார்வையாளன் இடமாற்றப்பட்டு புதிய கோணத்திலிருந்து நிகழ்வை பார்க்க வைக்கப்படுகிறான். 




மூன்று முக்கிய காரணிகள் கேமராக்கோணத்தைத் தீர்மானிக்கின்றன. அவை


SUBJECT SIZE - படமாக்கும் பொருளின் அளவு
SUBJECT ANGLE - படமாக்கும் பொருளின் கோணம்
CAMERA HEIGHT - கேமரா உயரம்.


SUBJECT SIZE - படமாக்கும் பொருளின் அளவு: படம்பிடிக்கப்படும் பொருளின் அளவைப்பொருத்து அந்த Frame எவ்வளவு பெரியது என்பது அமைகிறது, அதாவது பிம்பதின்(Image Size) அளவு. இந்த பிம்பதின் அளவைப்பொருத்து அது என்ன வகையான ஷாட்(Type of Shot) என வகைப்பிரிக்கப்படுகிறது. பதிவுசெய்யப்படும் பிம்பத்தின் அளவானது பொருளிலிருந்து கேமரா வைக்கப்பட்டிருக்கும் தூரத்தியும் பயன்படுத்தப்படும் லென்ஸின் ஃபோக்கல் லெந்த்தையும் பொருத்து அமையும். பொருளுக்கு அருகில் கேமரா இருந்தால் பிம்பம் பெரிதாக இருக்கும், அதேபோல் லென்ஸின் ஃபோக்கல் லெந்த் அதிகரிக்க(Longer the Lens) பிம்பத்தின் அளவும் அதிகரிக்கும். எதிர்மறையாக பொருளிருந்து எவ்வளவுக்கு எவ்வளவு கேமரா தூரமாக இருக்கிறதோ, அவ்வளவு சிறியதாக பிம்பத்தின் அளவு இருக்கும். அதேபோல் சிறிய ஃபோக்கல் லெந்த்(Shorter the Lens) என்றால் சிறிய பிம்பம்.


ஒரு ஷாட்டிலேயே பிம்பத்தின் அளவை மாற்ற முடியும். கேமராவை நகர்த்துவதின் மூலமாகவோ, நடிகனை நகரச்செய்வதின் மூலமாகவோ, அல்லது ஜூம் லென்ஸைப்பயன்படுத்தி ஜூம் செய்வதின் மூலமாகவோ பிம்பத்தின் அளவை மாற்றமுடியும். அது ஒரு குளோசப் ஷாட்டிலிருந்து வைட் ஷாட்டாகவோ அல்லது வைட் ஷாட்டிலிருந்து குளோசப் ஷாட்டாகவோ மாற்றலாம். 


பிம்பத்தின் அளவு என்பது கேமராவின் தூரம் மற்றும் ஃபோக்கல் லெந்த்தால் மட்டும் முடிவுச்செய்வது இல்லை, அது படம்பிடிக்கப்படும் பொருளின் அளவையும் பொருத்து இருக்கிறது. ஒரு மனிதக்குழந்தையின் குளோசப் ஷாட்டிற்கும் யானைக்குட்டியின் குளோசப் ஷாட்டிற்கும் வெவ்வேறு வகையான ஃபோக்கல் லெந்த்துடைய லென்ஸ் தேவைப்படும். ஆகவே படம் பிடிக்கப்படும் பொருள் ஃபிரேமில்(Frame) எந்த அளவு பதிவுசெய்யப்படுகிறது என்பதைப் பொருத்து அது என்னவகையான ஷாட் (type of shot) என வகைப்படுத்தப்படும்.


EXTREME LONG SHOT (ELS): எக்ஸ்டிரீம் லாங் ஷாட்
ஒரு காட்சி நடக்கும் முழு இடத்தையும் அதன் சுற்றுவட்டாரத்தையும் காட்டுவதற்கு 'எக்ஸ்டிரீம் லாங் ஷாட்(ELS)' பயன்படுத்தப்படும். ஆர்வத்தை தூண்டும் விதமான செயல்களை காட்டும்போதும் மற்றும் மேலும் அகண்ட நிலத்தை பார்வையாளனுக்கு காட்ட விரும்பும் போதும் மட்டும் Panning செய்தால் போதும். பொதுவாக ELS நிலையான ஷாட்டாக இருப்பது நல்லது. உயரமான இடத்திலிருந்து 'ELS' எடுக்கப்படவேண்டும். மலைமுகட்டிலிருந்தோ, கட்டிடத்தின் மேலிருந்தோ, விமானத்திலிருந்தோ எடுக்கலாம். ஒரு இராணுவ அணிவகுப்போ, ஒரு தொழிற்சாலையின் நிலப்பரப்போ அல்லது விவசாயப்பண்ணையின் விஸ்த்தாரமோ காட்டப்படும் போது பார்வையாளனின் ஆர்வம் அதிகரிக்கும், கதை சொல்லத்துவங்குவதிற்கு முன்பாகவே அவனை கதை களத்திற்குள் கொண்டுவந்துவிடமுடியும். எப்போதெல்லாம் சாத்தியமோ அப்போதெல்லாம் 'ELS'-ஐ பயன்படுத்த வேண்டும், இதன்மூலம் காட்சிக்கு ஒரு பிரமாண்டத்தை கொடுத்து பார்வையாளனின் ஆர்வத்தை தூண்டி கதையில் ஈடுபாட்டை அதிகரிக்கசெய்ய முடியும்.    


LONG SHOT (LS):லாங் ஷாட்
லாங் ஷாட் ஒரு காட்சி நடக்கும் இடத்தை முழுதாக காட்டுவதற்குப் பயன்படுத்தப்படுகிறது. அந்த இடம் அதிலிருக்கும் மக்கள் மற்றும் பொருள்களைக் காட்டப்பயன்படும். ஒரு 'LS' என்பது கதை நடக்கும் வீடாகவோ, தெருவாகவோ அல்லது ஒரு அறையாகவோ இருக்கலாம். 'LS'-ஐப் பயன்படுத்தி அந்த காட்சியில் சம்பந்தப்பட்ட எல்லவற்றையும் தெளிவாக காட்டிவிடவேண்டும், அப்போதுதான் பார்வையாளன் அந்த காட்சி எங்கு நடக்கிறது, யார் யாரெல்லாம் பங்கு பெறுகிறார்கள், என்ன நடக்கிறது என்பதை புரிந்துக்கொள்ள முடியும். இடையே குளோசப் ஷாட் வந்தாலும் கதை நடக்கும் இடத்தை தெளிவாக குழுப்பமில்லாமல் புரிந்துக்கொள்ளுவான். காட்சிக்குள் வரும் நடிகனையும் அல்லது வெளியேறும் நடிகனையும் 'LS'-இல் காட்ட வேண்டும். அதேபோல் குளோசப் ஷாட்டில் நடிகர்கள் இடமாறும் போது அவர்கள் அந்த களத்தில் எங்கிருக்கிறார்கள் என்பதை 'LS' மூலம் பார்வையாளனுக்கு தெரியப்படுத்திவிடுவது நல்லது. சில சமயம் நடிகனின் முழு உருவம்(தலை முதல் பாதம் வரை) மட்டும் படம் பிடிக்கப்படும், கதை நடக்கும் முழு இடத்தை காட்டாமல். அப்படி எடுக்கப்படும் ஷாட்டுகளை 'ஃபுல் ஷாட்'(Full Shot) என்கிறோம். அல்லது அது 'மீடியம் லாங் ஷாட்டாவும்'(Medium Long Shots) இருக்கலாம்.

LS

MEDIUM SHOT (MS or MED): மீடியம் ஷாட்

லாங் ஷாட்டிற்கும் குளோசப் ஷாட்டிற்கு இடைப்பட்ட ஷாட் இது. நடிகனின் தலையிலிருந்து இடுப்பு வரை அல்லது முட்டி வரை கம்போஸ் செய்யப்படும். பல நடிகர்கள் இணைந்திருக்கும் போது 'MS' சிறப்பாக பயன்படும், ஏனெனில் அவர்களின் முகபாவனைகள், செயல்பாடுகள் சரியாக பார்வயாளனால் பார்க்க வைக்க முடியும். ஒரு லாங் ஷாட்டிற்கு பிறகு வரும் 'MS' மூலமாக பார்வையாளனை சரியான இடத்தில் நிறுத்தி காட்சியைப் சிறப்பாக பார்க்க வைக்க முடியும். தொலைக்காட்சி நிகழ்ச்சிகளுக்கு 'MS' மிக அதிகமாக பயன்படும், ஏனெனில் சிறிய திரை என்பதினால் பார்வையாளன் பார்ப்பதற்கு ஏதுவாக இருக்கும். நடிகர்கள் இடமாறுவதையும், மற்ற நடிகர்களையும் காட்ட Panning செய்து காட்டலாம்.


'MS'-இல் முக்கியத்துவம் வாய்ந்தது 'Two Shot' ஆகும். இதில் இரண்டு நடிகர்கள் கம்போஸ் செய்யப்பட்டிருப்பார்கள். கதாநாயகனும் நாயகியும், நாயகனும் வில்லனும் அல்லது நாயகனும் அவன் நண்பனும் என்று. இரண்டு நடிகர்கள் அவர்களிடையே பரிமாறிக்கொள்ளும் உரையாடலையோ அல்லது செயலையோ காட்ட இந்த 'Two Shot' அதிகமாக பயன்படும். இந்த 'Two Shot' ஹாலிவுட் படங்களில் முதலில் பயன்படுத்தப்பட்டது, அதனால் பிரான்ஸ், இத்தாலி, ஸ்பெயின் போன்ற நாடுகளில் இந்த ஷாட்டை "American-shot" என்றே அழைக்கிறார்கள்.


பல வகையில் இந்த 'Two Shot'-ஐப் கம்போஸ் செய்யலாம். அதில் அதிகமாக பயன்படுத்தப்படுவது இரண்டு நடிகர்கள் ஒருவருக்கொருவை எதிராக முகத்தை பார்த்துக்கொண்டு இருப்பது மாதிரி நிற்பது, கேமராவிற்கு புரஃபைலாக(Profiles) நிற்பது. இளைஞர்கள் தெளிவான முக அமைப்பு இருப்பவர்கள் இந்த வகை ஷாட்டில் அழகாக இருப்பார்கள், வயதானவர்களை இப்படி படம் எடுப்பது தவிர்ப்பது நல்லது. இந்த வகை ஷாட்டில் முக்கிய பிரச்சனை என்னவென்றால் இரண்டு நடிகர்களும் சரிச்சமமான முக்கியத்துவத்தை பெறுவார்கள். வசனம், செயல் அல்லது குறிப்பிடும்படியான ஒளியமைப்பினால் மட்டுமே ஒரு நடிகனை மற்ற நடிகனிடமிருந்து தனித்து பிரித்து அவனின் முக்கியத்துவத்தைக் காட்ட முடியும். ஷாட்டின் இடையில் நடிகர்கள் இடம் நகர்வதின் மூலம் பார்வையாளனின் கவனத்தை அவர்களின் மீது திருப்பலாம்.

1.இரண்டு நடிகர்களும் சரிச்சமமாக அமர்ந்திருக்கிறார்கள். யார் பேசுகிறார்களோ அவர்களின் மீது கவனம் செல்லும்.

2.கண்ணாடியில் ஒரு நடிகனின் உருவம் தெரியும் படியும் Two-Shot அமைக்கலாம். இதில் வலதுப் பக்கமிருக்கும் நடிகை கவனம் பெறுவார், ஏனெனில் அவரின் உருவம் பெரிதாக இருக்கிறது.

3.இதில் இரண்டு நடிகர்களும் வெவ்வேறு உயரத்தில் அமர்ந்திருக்கிறார்கள். இடதுபுறம் இருக்கும் நடிகை சரியான ஒளியமைப்பில் முக்கியப்படுத்தப்பட்டிருக்கிறார், வலது புறமிருக்கும் நடிகர் கேமராவை நோக்கி சிறிது தன் முகத்தை வைத்திருக்கிறார், அதனால அவரின் இரண்டு கண்களையும் நாம் பார்க்க முடிகிறது.

4. நின்றுக்கொண்டிருக்கும் நடிகர் கவனத்தைப் பெறுவார்.

5.வலதுபுறமிருக்கும் நடிகை கவனத்தைப்பெறுவார்,காரணம் தேவையான ஒளியமைப்பு மற்றும் முகத்தை சரியாக பார்க்க முடிவது.

6.இடதுபுறம் இருக்கும் நடிகர் சற்று கீழாக இருந்தாலும் அவரே கவனத்தை பெறுவார், காரணம் அவரின் முகத்தை சரியாக பார்க்கும் படியாக கோணம் அமைக்கப்பட்டுள்ளது மற்றும் ஒளி/நிழலைக்கொண்டு அவருக்கு ஒளியமைப்புச் செய்யப்பட்டுள்ளது.

7. வலதுபுறம் இருப்பவர் கவனத்தை பெறுவார்.


CLOSE-UP (CU):குளோசப்
ஒரு குளோசப் ஷாட் என்பது கதையின் தன்மைக்கேற்ப முடிவுசெய்யப்படுகிறது. மீடியம் குளோசப் ஷாட்(medium close-up) என்பது தலைக்கு மேலே சிறிது இடம் விட்டு தோல்பட்டைக்கும் இடுப்புக்கும் இடைப்பட்ட வரை கம்போஸ் செய்யப்படும். ஹெட் அண்ட் ஷோல்டர் குளோசப் ஷாட்(Head and Shoulder close -up) என்பது தலையிலிருந்து தோல்பட்டை வரை இருக்கும். ஹெட் குளோசப் ஷாட்(Head close-up) என்பது தலை மட்டும் கம்போஸ் செய்யப்பட்டிருக்கும். சோக்கர் குளோசப்(Choker close-up) என்பது புருவத்திலிருந்து தாடைவரை இருக்கும். குளோசப் என்பது இயக்குனர் மற்றும் ஒளிப்பதிவாளரின் முடிவின் படியும் எடுக்கப்படும். எந்த வகையான குளோசப் என்று குறிப்பிடப்படாமல் இருந்தால் தலைமுதல் தோல்பட்டை வரை எடுப்பது நலம். குளோசப் ஷாட் என்பது மிக முக்கியமானது என்பதினால் அது ஒரு தனி அத்தியாயமாக விவரிக்கப்படுகிறது. இந்த '5Cs'-இல் அதுவும் ஒரு ஒரு 'C' என்பதை கவனத்தில் கொள்க.


INSERTS:இன்சர்ட்ஸ்(இடைச்சொறுகள்)
திரைமுழுவதும் வரும்படியான கடித வரிகள், தந்தி, புகைப்படம், செய்தித்தாள், போஸ்டர்ஸ் போன்றவை இன்சர்ட்ஸ் எனப்படும். சிலசமயம் முக்கியமான படபிடிப்பு முடிந்தப்பிறகு இந்த இன்சர்ட்ஸ் தனியாக எடுக்கப்படும். சில இன்சர்ட்ஸ்களில் அதன் பின்புறமும் தெரியும் படி இருக்கும், அந்த மாதிரியான ஷாட்டுகள் அந்த அந்த காட்சிகள் எடுக்கும் போதே எடுத்து விடுவார்கள்.


DESCRIPTIVE SHOTS: காரணப்பெயருடைய ஷாட்டுகள்:

1.Pan சாட்-பேன் ஷாட்: கேமரா நகராமல், வலமிருந்து இடமாகவோ அல்லது இடமிருந்து வலமாகவோ நகரும் நடிகனை படம் பிடிக்க கேமராவை பக்கவாட்டில் திருப்பி(Panning) அவனை தொடரவேண்டும், இந்த வகையான ஷாட்டை 'பேன் ஷாட்' என்கிறோம். பேன்(Pan) செய்து இடத்தையும் காட்டலாம். 

2.Dolly ,Crane சாட்- டாலி ஷாட், கிரேன் ஷாட்: கேமரா நகர்ந்து வைட் ஷாட்டிலிருந்து(Wide shot) குளோசப் ஷாட்டிற்கு(Close-up shot) வருவது அல்லது அதன் எதிர்மறையாக நகர்ந்து படம் பிடிப்பது டாலி(Dolly) அல்லது ட்ராலி(Trally) ஷாட் எனப்படும். மேலும் கீழுமாக நகர்ந்து படம் பிடிப்பது கிரேன் ஷாட் எனப்படும். 

3.Follow shot or a Tracking shot: கேமரா நடிகனின் நகர்வுக்கு ஏற்ப பக்கவாட்டில்/நேராக/பின்புறமாக நகர்ந்து படம் பிடிப்பது.


4.Low-சாட்- லோ ஷாட் : கேமரா மேல் நோக்கி கோணம் அமைக்கப்பட்டு படம் பிடிப்பது.


5.High-Shot: ஹை ஷாட்: கேமரா கீழ் நோக்கி கோணம் அமைக்கப்பட்டு படம் பிடிப்பது.


6.Reverse Shot: எதிர்மறையான இயக்கத்தில் படம் பிடிப்பது. அதாவது கீழே விழும் பொருள் மேலே எழுவது மாதிரியாக, மிதிவண்டியை பின்புறமாக ஓட்டுவதாக, பின்நோக்கி ஓடுவதாக படம் பிடிப்பது. இதை நீங்கள் 'சித்திரம் பேசுதடி' படத்தில் ஒரு பாடலில் பார்க்கலாம். 'அலையாயுதே' படத்தில் 'சினேகிதனே' பாடலிலும் பார்க்கலாம்.


7.Cut-in Shot: நேரடியாக கட் செய்து முந்திய காட்சியின் பகுதிக்கு போவது. முன்னால் நடந்ததை சொல்லும் போது இந்த யுக்தி பயன்படுகிறது.


8.Cut-away Shot: நேரடியாக கட் செய்து மற்றொரு காட்சிக்குப் போவது, அது கேமராவிற்கு அடுத்தப்பக்கத்திலும் இருக்கலாம் அல்லது எங்கோ நடக்கும் காட்சியாகவும் இருக்கலாம்.


9.Reaction Shot: செயல் அல்லது பேச்சற்ற முகபாவனைச் ஷாட்(Silent shot), ஒரு நடிகனின் பேச்சுக்கு மற்ற நடிகனின் முகபாவனையை காட்டும் ஷாட். இது பெரும்பாலும் குளோசப் ஷாட்டாகத்தான் இருக்கும்.


10.Wide-Angle, Telephoto or Zoom Shot: உபயோகிக்கும் லென்ஸைப்பொருத்து அந்த ஷாட் குறிக்கப்படும். வைட் ஆங்கிள் லென்ஸ் உபயோகித்தால் அந்த ஷாட் 'வைட் ஆங்கள் ஷாட்' எனப்படும், அதேப்போல மற்றவைகளும்.

11.Two-Shot , Three-Shot and Group-Shot: ஷாட்டில் இடம் பெறும் நடிகர்களின் எண்ணிக்கையைப் பொருத்தும் அந்த ஷாட்டிற்கு பெயர்கொடுக்கப்படும். 


SUBJECT SIZE - படமாக்கும் பொருளின் அளவு மற்றும் பிம்பத்தின் அளவைப்பொருத்து அந்த ஷாட் அமைகிறது என்பதும் அதை பொருத்து அந்த ஷாட்டிற்கு பெயர் கொடுக்கப்படுகிறது என்பதையும் பார்த்தோம், இது கேமராக் கோணம் அமைப்பதில் கவனிக்க வேண்டிய காரணிகளில் ஒன்று. அதாவது பொருளின் அளவைப்பொருத்து எப்படி கேமராக்கோணம்(பார்க்கப்படும் பரப்பளவு/கோணம்) மாறுபடும் என்பதைப்பார்த்தோம். அதேபோல் மற்ற இரண்டு காரணிகலான..


SUBJECT ANGLE - படமாக்கும் பொருளின் கோணம்
CAMERA HEIGHT - கேமரா உயரம்.


ஆகியவையைப்பற்றி அடுத்த கட்டுரையில் பார்க்கலாம்




முந்தையக் கட்டுரையில் கேட்கப்பட்டக் கேள்விக்கான பதில்கள்:


1. கேமராக்கோணம் அமைத்தலில் பூர்த்தி செய்ய வேண்டிய இரண்டு தேவைகள் என்ன?
ஒரு காட்சியை பார்வையாளன் சரியான இடத்திலிருந்து(best viewpoint) பார்க்க அனுமதிப்பதும், எந்த அளவு பரப்பளவைப்(How much area) பார்க்கிறான் என்பதையும் தீர்மானிப்பதும்.


2. ஒரு நிலையான கேமராக் ஷாட்டை 'அகநிலைக் கோணமா' அல்லது 'புறநிலைக் கோணமா' என்பதை எப்படி முடிவுசெய்வது?
அந்தக் காட்சி 'எடிட்' செய்யப்பட்டிருக்கும் முறையைப் பொருத்து அந்த ஷாட் 'SUBJECTIVE கோணமா' அல்லது 'OBJECTIVE கோணமா' என்பதை முடிவுச்செய்யமுடியும். அதாவது பூங்காவில் அமைதியாக உட்கார்ந்திருக்கும் நடிகனின் குளோசப் ஷாட் போட்டுவிட்டு கேமராக் கோணத்தில் ஷாட் போட்டால் அது அந்த நடிகனின் பார்வையாக கருத முடியும், அதனால் அது 'SUBJECTIVE கோணமாக' கொள்ளலாம். அதுவே அந்தக் குளோசப் ஷாட் இல்லாமல் நேரடியாக கேமராக் கோணத்தில் ஷாட் போட்டால் அது 'OBJECTIVE கோண ஷாட்டாக' கொள்ளவேண்டும்.




இந்தக் கட்டுரைக்கான கேள்விகள்:


1.EXTREME LONG SHOT-க்கும் LONG SHOT-க்குமான வித்தியாசம் என்ன?
2.Follow shot/Tracking Shot-க்கும் Pan shot-க்குமான வித்தியாசம் என்ன?

5Cs- கேமராக் கோணம்: CAMERA ANGLE_Part_1

ஒரு திரைப்படம் என்பது காட்சிகளால் ஆனது என நினைக்கிறோம். காட்சிகளை ஒருங்கிணைத்தால் திரைப்படம் உருவாகி விடும் என நம்புகிறோம். ஆனால் ஒரு திரைப்படம் என்பது பல துண்டு 'ஷாட்ஸ்'(shots)-களால் ஆனது. பல ஷாட்சுகள் கோர்வையாக இணைக்கப்பட்டு, அதன் தொடர்ச்சியான தன்மையில் கதை சொல்லப்படுகிறது. ஒவ்வொரு ஷாட்டும் சரியான கோணத்தில் படமாக்கப்படவேண்டும். அதாவது அந்த ஷாட்டில் நடிக்கும் நடிகனை, அவன் செயலை பார்வையாளன் சரியாகப் பார்க்கத் தேவையான கோணத்தில் கேமரா வைத்துப் படமாக்கப்பட வேண்டும்.



கேமராக் கோணத்தைத் தீர்மானிப்பதில் பல காரணிகள் உள்ளன. குறிப்பாக அந்தக் கதையின் தன்மை, அதன் தேவை ஆகியவற்றைப் பொறுத்தே கேமராக் கோணம் அமைக்கப்படவேண்டும். இரண்டு முக்கிய தேவையை கேமராக் கோணம் அமைத்தலில் நாம் பூர்த்தி செய்யவேண்டும். அந்தக் காட்சியைப் பார்வையாளன் பார்க்க சரியான 'பார்வைக் கோணம்(View Point) மற்றும் எவ்வளவு 'பரப்பளவை' (Area Covered) அந்த ஷாட் காட்டப்போகிறது என்பது. ஒவ்வொரு தடவையும் கேமரா இடம் மாறும்போதும் இந்த இரண்டு கேள்விகளுக்கும் விடை தேடவேண்டும்.


இதிலிருந்து நாம் முடிவுக்கு வரவேண்டியது, 'கேமராக் கோணம்' என்பது ஒரு காட்சியை பார்வையாளன் சரியான இடத்திலிருந்து(best viewpoint) பார்க்க அனுமதிப்பதும், எந்த அளவு பரப்பளவைப்(How much area) பார்க்கிறான் என்பதையும் தீர்மானிப்பதும் எனக் கொள்ளலாம்.

கவனமாகத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட 'கேமராக் கோணம்' கதையில் பார்வையாளனை ஈடுபாடு கொள்ளவைக்கிறது, அதுவே கவனக்குறைவாகத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட 'கேமராக் கோணம்' பார்வையாளனை கதையிலிருந்து அன்னியப்படுத்துகிறது, ஏனெனில் திரையில் நடக்கும் செயலை அவன் சரியாகப் பார்க்க முடியாத போது, என்ன நடக்கிறது என்பது சரியாகத் தெரியாதால் கதையோட்டதில் ஆர்வம் குறைந்து அவனை எரிச்சல் அடையச்செய்கிறது. ஆகவே ஒரு ஷாட்டை வடிவமைக்கும்போது சரியான 'கேமராக் கோணத்தைத்' தேர்ந்தெடுப்பது முக்கியமாகிறது.


சில திரைக்கதைகள் அதற்குத் தேவையான கேமராக் கோணத்தைத் தீர்மானித்தாலும், இயக்குனர் படம் எடுக்கும் போது தமக்குத் தேவையான கோணத்தைத் தீர்மானித்துக்கொள்ள முடியும். ஒளிப்பதிவாளர் கதை மற்றும் இயக்குனரின் ஆலோசனையுடன் 'கேமராக் கோணத்தைத்' தேர்ந்தெடுக்கிறார். பெரும்பான்மையான இயக்குனர்கள் அதை ஒளிப்பதிவாளரின் பொறுப்பில் விட்டு விடுவது உண்டு. சில இயக்குனர்கள் திரைப்படம் எடுக்க தளத்திற்குச் செல்லுவதிற்கு முன்பாகவே, ஒளிப்பதிவாளர் மற்றும் கலை இயக்குனர் ஆலோசனையுடன் 'story board' வரைந்து கொண்டு தங்களின் கேமராக் கோணத்தைத் தீர்மானிக்கிறார்கள்.

Low Angle

Top Angle

திரையில் ஓடும் கதை என்பது தொடர்ச்சியாக மாறும் பிம்பங்களை/காட்சிகளை வெவ்வேறு கோணத்திலிருந்து காட்டுவதாகும். அதாவது காட்சியின் தன்மைக்கேற்ப பார்வையாளனை நடிகனின் அருகில்(close-up) இருந்து பார்ப்பதிற்கும், தூரத்தில் நிறுத்தி ஒரு புல்வெளியை (Landscape) முழுமையாகப் பார்க்க ஏதுவாகவும் கேமராக் கோணத்தைத் தீர்மானிக்கலாம். அதேபோல் ஒரு உயர்ந்த மாடியிலிருந்து கீழ் நோக்கிய கேமராக் கோணத்தால்(Top Angle) அந்த மாடியின் உயரத்தைக்கண்டு மலைக்கவைப்பதும், அண்ணார்ந்து பார்த்து வியக்க மேல் நேக்கிய கேமராக் கோணத்தையும்(Low Angle) பயன்படுத்தலாம். அதே போல் குதிரையில் பயணப்படும் குதிரையோட்டியின் இடத்தில் கேமராவைப் பொருத்தி அதன் வேகத்தையும் சாகாசத்தையும் உணரவைக்கலாம். மேலும் ஒரு நுண்ணிய கிருமியின் செயல்பாட்டை 'மைக்ரோஸ்கோப்' மூலமும், பூமின் சுழற்சியை செயற்கைக் கோளிலிருந்தும் காட்டலாம்.

ஒரு பார்வையாளனை எதைவேண்டுமானாலும்(anything) எங்கிருந்து(anywhere) வேண்டுமானாலும் எந்தக் கோணத்திலும்(any angle) உடனுக்குடன்(instantly) பார்க்கவைக்க முடியும். ஒளிப்பதிவாளர் மற்றும் 'எடிட்டர்'(Editor) துணைகொண்டு திரைப்படத்தில் இதை சாத்தியப்படுத்த முடியும். இதுவே திரைப்படத்தின் மிகப் பெரிய பலம். ஆகவேதான் சரியான 'கேமராக் கோணத்தைத்' தேர்ந்தெடுப்பது அதிமுக்கியமாகிறது.  


அதற்கு முன்பாக நாம் முக்கியமான மூன்று விஷயங்களைப் பார்த்துவிடுவோம்.


சீன் : Scene
ஒரு சீன் என்பது அந்தக் காட்சி நடக்கும் இடம் அல்லது தளத்தைக் குறிப்பது. ஒரு காட்சி என்பது ஒரு சீனாகவோ(Scene)  அல்லது பல சீனாகவோ பிரிக்கப்பட்டிருக்கும். அதே போல் ஒரு சீன் என்பது ஒரு ஷாட்டாகவோ(shot) அல்லது பல ஷாட்டாகவோ காட்சியின் தொடர்ச்சியைப் பொறுத்துப் பிரிக்கப்பட்டிருக்கும்.


ஷாட்: shot
ஒரு ஷாட் என்பது கேமராவைக் கொண்டு எந்த வித இடை நிறுத்தமும் இல்லாமல் தொடர்ச்சியான பார்வைக்கு படம் பிடிக்கப்படும் ஒரு காட்சி துண்டு. (a continuous view filmed by one camera without interruption)


அதாவது ஒரு காட்சியைப் படம் பிடிக்க கேமராவைத் துவக்கியதிலிருந்து நிறுத்தும் வரைக்கும் இடைப்பட்ட காட்சித் துண்டை ஒரு ஷாட் என்கிறோம்.


ஒவ்வொரு ஷாட்டும் ஒரு டேக் (take) என்கிறோம். அதே செயலை எந்த வித மாறுதலும் இல்லாமல், தொழில்நுட்பத் தவறினாலோ அல்லது சிறப்பாக இருப்பதிற்காகவோ மீண்டும் எடுத்தால் அதற்கு Re-take என்று பெயர்.


கேமராவின் கோணத்தையோ, லென்சையோ அல்லது காட்சியின் தொடர்ச்சியையோ மாற்றி எடுத்தால் அது Re-take ஆகாது. அது ஒரு புது ஷாட் (New shot) என அழைக்கப்படும்.


சீக்வன்ஸ்: sequence
சீக்வன்ஸ் என்பது ஒரு முழுமையடைந்த தொடர்ச்சியான சீன்களின் தொகுப்பு அல்லது தொடர்ச்சியான ஷாட்களின் தொகுப்பு (series of scenes, or shots , complete in itself) எனலாம்.




ஒரு சீக்வன்ஸ் என்பது ஒரே இடத்திலே முடியலாம். அல்லது அந்தக் காட்சிக்குத் தகுந்த மாதிரி வெவ்வேறு இடங்களிலும் இருக்கலாம். அதாவது ஒரு நடிகன் வீட்டின் முன்புறத்திலிருந்து வீட்டிற்குள் சென்று சமையல் அறையில் இருக்கும் மனைவிடம் பேசுவது வரை இருக்கிறது என்றால் இந்தக் காட்சி வெவ்வேறு இடத்தில் நிகழ்கிறது என்றாலும் இது ஒரு சீக்வன்ஸ் என அழைக்கப்படும்.


அதேபோல் ஒரு சீக்வன்ஸ் எடிட்டிங்கின் போது நேரடியாக 'cut shot'-ஆக எடிட் செய்திருக்கலாம். அல்லது fade or dissolve உபயோகித்து எடிட் செய்திருக்கலாம்.
....................................................


பொதுவாக சீன்(scene) மற்றும் ஷாட்(shots)-வார்த்தையை மாற்றி உபயோகிக்கும் போது குழப்பம் வருகிறது. பொதுவாக ஒரு சீன் என்பது பல ஷாட்டுகளாகப் பிரிக்கப்படுகிறது. சீனுக்கு ஒரு எண்ணும் அதில் வரும் ஷாட்டுக்கு ஒரு எண்ணும் கொடுத்து அடையாளப்படுத்துகிறார்கள். அதாவது ஐந்தாவது சீன், இரண்டாவது ஷாட், முதலாவது take  என்றால்..5/2/1 என அடையாளப்படுத்துவார்கள்.


சில திரைக்கதையில் ஒரு ஷாட்டே ஒரு சீனாக இருக்கிறது. இந்த மாதிரியான சந்தர்ப்பங்களில் அந்த ஒரு ஷாட் சீனுக்கு a,b,c,d.. என்று எழுத்தால்(letters) அடையாளப்படுத்தப்படுகிறது. இங்கே ஒரு ஷாட்டே ஒரு சீனாக இருக்கிறது. ஒரு சீன் என்பது ஒரே ஒரு ஷாட்டாவும் இருக்கிறது. இந்த இடங்களில் வரும் குழப்பத்தைத் தெளிவாகப் புரிந்துகொண்டால் சீன், ஷாட் வார்த்தையை சரியாகப் பயன்படுத்தலாம்.


ஒரு ஷாட்டையோ அல்லது ஷாட்டின் துண்டிக்கப்பட்ட ஒரு பகுதியையோ ஒரு கட்(cut) என்கிறோம். சில சமயங்களில் ஒரு ஷாட்டிலிருந்து சில பகுதியைத் துண்டித்து மற்றொரு ஷாட்டாகப் பயன்படுத்துவார்கள். அதாவது ஒரு நடிகனின் சிரிக்கும் பகுதியை அவனின் பேச்சோடு இணைந்திருந்ததலிருந்து பிரித்தெடுத்து மற்ற நடிகனின் செயலுக்கு அப்புறம் பயன்படுத்துவார்கள்.


அடுத்து கேமராக் கோணங்களின் வகைகளைப்பற்றித் தெரிந்துகொள்ளலாம். அது அடுத்த கட்டுரையில்..

TYPES OF CAMERA ANGLES
OBJECTIVE -  புறநிலைக் கோணங்கள்
SUBJECTIVE - அகநிலைக் கோணங்கள்
POINT-OF-VIEW - பார்வை இலக்குக் கோணங்கள்




அதற்கு முன்பாக இந்தக் கட்டுரையில் நாம் என்ன தெரிந்துக்கொண்டோம் என்பதின் ஒரு சுருக்கம்:
1. கேமராக் கோணம் என்பது என்ன.
2. கேமராக் கோணம் ஏன் சரியாக அமைக்க வேண்டும்.
3. என்ன வகையான 'ஷாட்' என்பது.
4. சீன், ஷாட், சீக்கியுவன்சஸ் என்பது என்ன.
5. take, re-take, cut என்றால் என்ன.
6. சீன், ஷாட், take ஆகியவையை எப்படி அடையாளப்படுத்த வேண்டும்.


....................................................................................


இந்தக் கட்டுரைக்கான கேள்விகள்:
1. பத்தாவது சீன், நான்காவது ஷாட், எட்டாவது take என்பதை எண்ணில் எப்படிக் குறிப்பீர்கள்?
2. உயரே பறக்கும் விமானத்தைக் கீழே இருந்துப் படம் எடுக்கப் பயன்படும் கோணத்திற்கு என்ன பெயர்?
3. வானத்தில் உயரே பறக்கும் பறவையின் பார்வையில் இருந்து பார்க்கும் கோணத்திற்கு என்ன பெயர்?( இந்தக் கேள்விக்கு பதிலை இந்தக் கட்டுரையில் காணமுடியாது..நெட்டில் தேடுங்கள்)